Kımız..
Herodot, Tarih Kitabı IV'te İskitleri kısrakları sağıp sütlerini sarhoş edici bir içeceğe dönüştüren göçebe bir halk olarak tanımlar; bilim insanları bu işlemi "kımız"ın en eski yazılı referansı olarak kabul eder.
Herodot, "Kısraklarını sağıp sütlerini tuhaf bir şekilde işlerler... derin tahta kaselere döküp çırparlar... ve bundan içeceklerini yaparlar" diye belirtir (Tarihler, 4.2).
Kımız, binlerce yıldır Türk, Kıpçak, Kazak, Kırgız ve Moğol halkları arasında temel bir yiyecek olmuştur. İlk Türk kabileleri arasında güç, canlılık ve hatta kutsallığı sembolize ediyordu.
Herodot, "yurt" kelimesini kullanmasa da, bazı İskitlerin arabalı evlerde yaşadıklarını da aktarır: "Üzerinde yaşadıkları arabalar keçe ile kaplıdır ve onlara ev görevi görür" (Tarihler, 4.46).
Bu mobil keçe örtülü meskenler, daha sonraki Türk-Moğol yurt geleneğine büyük ölçüde benzemekte olup, erken dönem bozkır göçebe mimarisini ve yaşam tarzını göstermektedir.
Kaynak: Ins - turkicoverview
MAB 🇹🇷 𐱅𐰇𐰼𐰚 🇹🇷@ikikeske
