20231125

Bayrak Tutan Bozkurt -Sütçü İmam

 

Bayrak Tutan Bozkurt - SÜTÇÜ İMAM...

Maraş-1919...

İşgal altındaki Maraş sokaklarında dolaşan Fransız askerler ve Ermeni çeteciler hamamdan çıkan 3 Türk kadını görürler ve kadınları taciz ederler.

Olayı gören Çakmakçı Sait kadınları taciz eden köpeklere saldırır, lakin açılan ateş sonucunda Çakmakçı Sait ağır yaralanır, silah seslerini duyanlar içerisinden Sütçü İmam olay yerine gelir ve belinden çıkardığı altıpatları ateşler.

2 Fransız askeri kanlar içinde yere yığılır, bir Ermeni çeteci yaralanır, 2 Ermeni çeteci de olay yerinden hızla kaçarlar...

Bu olay Maraş halkını ateşler ve tüm Maraş halkı Kuvayi Milliye çatısı altında Fransız işgaline karşı direnişe başlar.

Sütçü İmam'ın altıpatlarından çıkan kurşunlar Milli Mücadelenin bir dönüm noktası olur.


Ya analarımız, bacılarımız, karılarımızın namusu işgalcilere teslim edilecekti, ya da Türk evladı namusu için vatanı için direnecekti.

Maraşlılar direnmeyi seçti, sonra Antep, sonra Urfa, Adana, Ege, Karadeniz, tüm Türkiye...

31 Ekim 1919 gecesi, 104 yıl önce; atadan kalan bir altıpatlardan çıkan kurşunlar bir milletin uyanışı oldu...


Sütçü İmam, Maraş'ta geçimini süt satarak sağlayan biriydi.

İmam mesleği değil, ismiydi. adı İmamdı, mesleği sütçülük...

Gece yarılarına kadar süt sattığı için geçtiği güzergahlar tekinsiz diye yanında tabanca taşırdı.

Babasından kalmaydı.

Birkaç kez gece Ermeni çapulcuların saldırısına uğramış, hepsini de altıpatları ile dağıtmıştı evelallah...

Nereden bilirdi ki bir gün vatan kahramanı olacağını?


Zaferden sonra Sütçü İmam unutulmadı.

Harpteki fedakarlıklarının mükafatı olarak belediyede işe alındı.

Sütçü İmam belediye reisinden bir ricada bulundu.

Kaledeki topun idaresini istedi.

verildi.


1922 yılının Ramazan ayında kaleden top atma vazifesi Sütçü İmam'ın olmuştu.

Bu Sütçü İmam'ın çok hoşuna gitti.

Lakin, Ramazan ayında bir top atışı esnasında barutun erken ateş almasıyla yaralandı.

Yarası ağırdı.

Bir süre Alman hastanesinde tedavi gördü.

Lakin çok direnemedi. 25 Kasım 1922'de hayata gözlerini yumdu...

Koca Sütçü İmam zaferi gördü ama Cumhuriyetin ilanını göremedi.

Ama biri vardı.

Onu hiç unutmamış, hep yad etmişti.


Sene 1933.

Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk Maraş'a geldi.

Sütçü İmam için bir şey yapılmamıştı.

Sütçü İmam, Maraş'ın Bayrağıydı...


Kızdı...

Topun olduğu kaleye baktı ve talimat verdi.

3 sene sonra 1936'da Atatürk'ün talimatı yerine getirildi.

Kahramanmaraş kalesine "Bayrak Tutan Bozkurt" heykeli yapıldı.

İşte bu Bayrak Tutan Bozkurt, Sütçü İmam'ın ta kendisiydi...

Heykel Kahramanmaraş'ın sembolü haline geldi.

Fakat Atatürk'ün vefatından bir süre sonra Bayrak Tutan Bozkurt Heykeli söküldü.

Bir depoya kaldırıldı.

Yok oldu...

İsmi kaldı yadigar...


Bugün 25 Kasım... Yiğitliği ve Vatanseverliği ile hepimize örnek olan bir Kuvvacının, Sütçü İmam'ın ölüm yıldönümü...

Ruhu Şad olsun...

Alıntı/Kaynak: Volkan Giritli 🇹🇷 @volkan_giritli

20231122

📖 Cumhuriyet devrimlerinin başarılması kadar onların halka kavratılması

"Mustafa Kemal Atatürk önderliğindeki Cumhuriyet devrimlerinin başarılması kadar onların halka kavratılması ve bu doğrultuda bilinç oluşturulması da önemliydi. Başta Atatürk olmak üzere çok sayıda Cumhuriyet kadrosu, bizzat Anadolu’yu gezerek halkla bir araya geldi, devrimleri anlattı. Devrimlerin kavratılması konusunda en önemli adımlar 1930’lu yıllarda atıldı. Cumhuriyet Halk Partisi (CHP), devrimlerinin kavratılması, ulus bilincinin yayılması, Cumhuriyet ideolojisinin halkla buluşturulması için Halk Kürsü’leri kurma kararı aldı...”



20231120

🎞Tarihi 🇩🇪Almanya-🇹🇷Türkiye Maçı’nda Berlin Olimpiyat Stadyumu'dan manzaralar...

🎞 Berlin'de Türk Gecesi! Türkiye, Almanya'yı 3-2 Mağlup Etti 

A Milli Futbol Takımımız, hazırlık maçında deplasmanda karşılaştığı Almanya'yı 3-2 mağlup ederek Euro 2024 Elemeleri'ndeki Galler maçı öncesi moral depoladı. 

 

🎞 Bizim Çocuklar yıktı geçti! Gurbetçiler sokaklara döküldü

 Hazırlık karşılaşmasında Almanya'yı 3-2 deviren Milli Takım müthiş bir galibiyete imza attı. Maçın ardından Almanya'da sokaklara dökülen Türkler maç sonucunu büyük bir coşkuyla kutladı. 

🎞 ALMANYA - TÜRKİYE 3-2 (Gurbetçi Sevinci)

20231113

Orhun Yazıtları’ndan...

 Ey Türk

Üstte gök çökmese,

Altta yağız yer delinmese 

Türk boyları ilini,

Töreni kim bozup yıkabilir ki?


Tarih Arşivi  @tariharsivi

20231104

Çilimli’nin ‘Siyah Pirinci’ - Esmer, Lezzetli e sağlıklı





📖 Yarı Münevverler- Sabahattin Ali

 "Bugüne kadar ki tüm toplum tarihi, sınıf mücadeleleri tarihidir."

YARI MÜNEVVERLER – SABAHATTİN ALİ

Bizde birkaç sahifeden fazla yazı okumaya tahammülü olmayan bir “yarı münevver” zümresi vardır. Bunlar ruhları hasta, iradeleri gevşek, kafalarını bir nokta üzerinde uzunca bir zaman tutmak kabiliyetinden mahrum birtakım psikopatlardır. Bu tip insanların kafası hayatın bütün ciddi meseleleriyle alâkalarını kaybettiği için hiçbir şey onları sahiden sarsmaz. Bir çocuk tecessüsü (görme, anlama merakı) ile her şeye şöyle bir dokunurlar ve derhal daha ne olduğunu anlamadan bırakırlar… Kütleşmiş ve hassaslığını kaybetmiş alâkalarını bir an önce uyandırmak için daima başka şeylere muhtaçtırlar. Konuşmaları bile böyledir. Fevkâlade merakla sordukları bir şeyin cevabını dinlerken zihinleri avuçları içinden gidiverir, daha siz üçüncü cümleyi söylemeden o, mevzunuzdan şaşılacak kadar uzaklardadır. Ne dediğinizin farkında bile olmadan size, bütün o zavallı saflığı ile, kendisine yeni hediye edilen bir tablodan, dün falanca ile ettiği kavgadan veya maaşına hâlâ zam yapılmadığından bahsediverir.

Ömürlerinde asla bir fikir sahibi olmayacak kadar ruhları tembeldir, Bugün şu fikir, yarın öteki fikir kırpıntısını beraberlerinde gezdirmek suretiyle münevver insan olduklarını kendilerini isbata kalkarlar. On dakika içinde maddi ve manevi her çeşitten en aşağı on mevzua dokunup geçtiklerini görmek insana adeta dehşet verir. Bir meseleyi başından alıp sonuna kadar götüremeyecek derecede uyuşuk oldukları ve “ideophobie” diyebileceğimiz bir nevi “fikri faaliyetten korkma” illetine tutulmuş bulundukları için yanlarında her hâdise hakkında hazır bir hüküm reçetesi taşırlar… Bahis mevzuu olan birçok meseleler için düşünmeye lüzum kalmadan ortaya sürülebilecek selahiyetli kararları vardır ve bunlar üzerinde asla münakaşa kabul etmezler. Her türlü itirazı, yine dağarcıkta hazır olarak bulundukları bir bayat nükte, istihfaf (küçümseme) dolu bir hayret pozu ile önlerler.

“Yarı münevverler” arasında salgın bir halde bulunan bu hastalığıın malûllerine her zaman, her yerde rastlarız. Öylelerini görürsünüz ki, rikkat uyandıracak kadar samimi, rahat; karşısındakine önünü ilikletecek kadar az mütevazı tavırlarla, meselâ bir romancının yanına sokulurlar, ellerini onu himaye ve siyanetleri (koruma) altına alır gibi omzuna korlar, “Kardeşim, hikâyelerini çok beğeniyorum!.. Fakat ne diye romana başladın? Romanda muvaffak olamıyorsun… Tekrar hikâyeye geri dön!” derler. Romancı bu irşadlara (doğru yolu gösterme) tabii teşekkür eder, fakat aradan birkaç gün gibi az bir zaman geçince herhangi bir romanındaki bir kahramanın herhangi bir hareketi hakkında onunla konuşmaya kalkar, o zaman iki gün evvelki sözlerini pek çabuk unutan hazin dost: “Ha, vallahi ben senin o romanını aldım, ama daha okumadım” veya “Kusura bakma kardeşim, sen o romanı bana vermişsin ama, falanca aldı, bir daha da getirmedi” der ve birkaç gün fasıla ile o muharririn romanlarının hiçbirini okumadığını meydana vuruverir.

O zaman bu hazin dostun neden hikâye yazmayı tavsiye ettiğini düşünürüz: Nasılsa tatlı canını sıkıntıya sokmuş, şundan bundan, şu veya bu yazarın adını duyduğu için birkaç kısa hikâye okumuştur. Bu yazılar hakkında, yine bundan şundan duyduğu şeylere dayanarak muharrir hakkında belki de müspet bir hüküm vermiştir. Ve büyük bir teveccüh göstererek onu okumanın bir münevver için lazım olduğuna kanidir. Fakat psikopatlığı beş on sahifelik hikâyelerden daha uzununu okumadına imkân vermediği için daha uzun şeyler yazılmasına muhaliftir. Bu mesele üzerinde kendisiyle biraz daha açık konuşacak olsanız derhal saygısızlığı ele alarak: “Kardeşim, ne yapayım, kitabını aldım, baştan beş on sahife okudum, beni sıktı. Demek kendini okutamıyorsun, kabahat sende!” diyecektir. Onun için sözü kısa kesmek daha iyi olur.

Bu gibiler arasında yazı yazmaya merakı olanlar da vardır. Ellerine kalem, önlerine kağıt alıp saatlerce, günlerce, senelerce oturup düşünmeyi akıllarına getiremeyecekleri için, şöyle ayda yılda bir iki, üç sahife keramet yumurtlarlar. Kesik kesik cümleler, sık sık değişen ibarelerle bir düşünceden öbürüne atlarlar. Hattâ daha çok mizaçlarına uyduğu için şiir yazmayı tercih ederler. Bir esrar perdesi arkasına saklanmış muazzam bir hiçlikten başka bir şey olmayan manzumeleri vardır. Kendilerine benzeyenler arasında sadık takdirkârlar bulurlar. Karanlık boşluklarının içinde dünyalar saklı olduğunu zannettirecek mühim edalar takınırlar. Herhangi bir gün, herhangi bir sebeple manâsı anlaşılır, alelâde bir şey yazmaya mecbur olacakları# zamana kadar acizlerini, zavallı boşluklarını belli etmemeye muvaffak oldukları da vakidir. 


 


20231101

📚 🇹🇷'Türklerin Uygarlık Serüveni!' - Prof.Dr. Atakan Hatipoğlu