İzmir'e çıktıkları gün "Zito Venizelos" diye bağırın derler, sıraya dizdikleri Türk subaylara. Bağırmadıkları için süngülerler, tekmelerler. Bir İtalyan subay "Vahşet korkunçtu. Tekmelerle dizlerinin üzerine çökmüş yaşlı bir Türk subaya Yunan asker eliyle biraz su verdi. O suyu içerken arkasına geçti ve süngüyü soktu sırtına." Padişahın emriyle direnmedi Türk ordusu işgal güçlerine. Başkomutanlık meydan muharebesi sırasında haberler gelir arada "Türk ordusu yenildi, Mustafa Kemal esir alındı." Gazeteler manşet yapar, 'Mustafa Kemal Esir.' O mazlum millet üzüntü içindedir. Kaçarken Yunan ordusu Turgutlu, Manisa yakarak geçerler. Taş taş üstünde bırakmazlar, tecavüzler, yağmalar korkunçtur. Bugün İzmir'e girdi kahraman ordumuz. Tüm savaş boyunca cephede, bazen cephe ilerisindedir Atatürk. Topçuların önüne geçer. "Komutanım topçuların önündeyiz, geri çekilelim." dediklerinde "Onlar geride kalmış" der gülümser. Heyecanla top birliklerini ileri taşırlar. O yüzden yiğit yazarım hep. İzmir'e giren ilk birlikler arasında Ahmet Dedemin ağabeyi Mehmet Dedem de vardı. Bizim ailede hiç asker kaçağı, çürük yoktur.
"Hocam bu resim niye?" derseniz. Yıl 1937, İçel'de portakal bahçelerini geziyor. Ölümüne bir yıl kalmış, hala çiftçinin yanında, toprağının derdinde bir Yiğit. İzmir'den düşmanın kaçtığı gün bugün. Allah hepsinden razı olsun. Hakkınız ödenmez.
Ahmet Şerif İzgören Ahmet Şerif İzgörenAhmet Şerif İzgören •
