KUTUP YILDIZI
Türk Mitolojisinde Demir Kazık olarak bilinen Kutup Yıldızı, “Tanrının Kapısı” olarak bilinir. Türk Mitoloji ve Kozmoloji düşüncesinde, gündüz gök ortası Güneş, gece gökyüzü ortası Kutup Yıldızıdır. Takımyıldızlar ve tüm evren onun etrafında döner.
Bu nedenle Kutup Yıldızı, MERKEZ ya da Tanrı Kapısı olarak düşünülmüş ve önemsenmiştir. Türkler Otağ'larını gökyüzünün izdüşümü olarak görür ve öyle tasarlardı. Otağların tam ortasında Ocak ve tepede aydınlık açıklığı yer alırdı. Bazen ocağın yerinde bir orta direk olurdu.
Şamanlar bu direkten yukarı Kutup Yıldızı'na kadar ulaştıklarını düşünürdü. Şamanlar bu kapıya kadar gider, dilekleri ve kurban ruhunu Tanrıya sunardı. Aynı mantık ve düşünceye göre yapılan cami kubbeleri de gökyüzünün küçük bir arketipidir. Kubbenin tam ortasındaki yıldız "Kutup Yıldızı" olarak düşünülür. Burası evrenin kalbidir.
Türk tasavvuf felsefesindeki “Kutup” düşüncesinin kaynağı da eski Türk Mitolojisidir.