Prof. Dr. Nurullah Çetin, Arif Nihat Asya'nın milliyet meselesini nasıl gördüğünü incelerken "bayrak şairi"nden şu nakli yapıyor:
"Sevgili peygamberimiz buyuruyor ki 'Kişi kavmini sevmekle suçlanamaz.' Ben de kendi kavmimi seviyorum. Biz asırlarca Devlet-i Aliyyede, Araplardan hep 'kavm-i necib' diye bahsetmedik mi? Kavm-i necib, soyu sopu asil, yüksek ahlaklı, üstün kavim demektir. Kendi camilerimizde, Arap kavmini övmek suç değil de ırkçılık değil de kendi kavmimizi sevmek neden suç, neden ırkçılık? Ben de kendi kavmimi seviyorum efendim!"
***
Yine Nurullah Çetin anlatıyor:
"Arif Nihat Asya, Ankara'da bir şiir söylencesine katılır. Vatandaşın birisi Necip Fazıl'ın 'Sakarya Türküsü' adlı şiirini okumaya başlar. Şiirin iki mısraını şöyle okur:
'Rabbim isterse sular, büklüm büklüm burulur
Sırtına Sakarya'nın İslâm tarihi vurulur!'
Arif Nihat bunları duyunca asabî bir yüzle bakar ve şöyle der:
-Adam şiiri katletti. Şimdi bir de böyle bir âdet çıktı: 'Sırtına Sakarya'nın Türk tarihi vurulur!' diyemiyorlar da Türk'ün yerine İslâm'ı koyuyorlar! Halbuki şiirin aslında 'Türk tarihi' yazıyor. Bu zihniyet Türk'ü Müslüman'dan saymıyor galiba. Ayrıca Sakarya, Arap yarımadasında değil Türkiye'dedir. Sakarya'da Yunan'a karşı çarpışan Türk ordusudur. O ordunun mensupları da Müslüman'dır. Sakarya önleri de Türk topraklarıdır. Orada Türk'ün tarihi yazılmıştır. Başka bir milletin değil."
Alıntı Kaynak: Arslan Bulut / Yeniçağ Gazetesi yazısından
