Yağlıdere’den Connecticut’a uzanan işitme engelli pizzacının 25 yıllık hikayesi - Forum Usa
Connecticut eyaletine bağlı Milford bölgesinde yaşayan 36 yaşındaki Lütfi Eren Yıldız’ın farklı bir yaşam öyküsü var. 25 yıldır ABD’de yaşayan Yıldız çalışkanlığıyla dikkat çekiyor. İşitme ve konuşma engeli bulunan Lütfü Yıldız ailesiyle birlikte, memleketi Giresun’un Yağlıdere ilçesinden Amerika’ya gelmiş. Babası yeşil kart çekilişine başvurmuş, çıkınca da işitme engelli oğlunun tedavisi için iyi bir fırsat olabilir diye Amerika’nın yolunu tutuyor. Ortaokul, lise ve üniversitesiyi ABD’de okuyan Yıldız, ailesinin pizza restorantını işletiyor. Arada mutfağa da giren Lütfi Eren Yıldız’ın mutfaktaki yetenekleri de müşterilerinin dilinde.
Öncelikle bize kendinizden bahsedebilir misiniz?
Ben Lütfi Eren Yıldız. 36 yaşındayım Giresun, Yağlıdereliyim. 4 kardeşlerden en büyüğü benim ve 2 çocuk babasıyım. Bir kızım ve bir oğlum var. Eşim, annem, kardeşim ve babam hep beraber yaşıyoruz. Giresun’daki Yeşil Giresun İlköğretim okulunu bitirip ABD’ye geldik. Okul hayatıma burada devam edip orta okul, lise ve üniversiteyi sağır ve dilsiz okulunda okudum. Şu anda babamın iş yerinde Acropolis Pizza adlı restoranda babama yardımcı oluyorum.
ABD’ye neden nasıl geldiniz?
1995 yılının Eylül ayında önce babam daha sonra annem ve kardeşlerimle geldik. Yeşil kart çekilişini kazanarak buraya geldik. ABD’ye gelmemizin sebebi ise babam benim kulağım duymadığı için burdaki doktarların bir nebze çare olabilir ve tedavi olabilir diye düşünmesi.
Okul hayatı bittikten sonra hangi işleri yaptınız?
Okuldan sonra hep pizzacıda çalıştım.
İşaret dilini Türkiye’de mi kullanmak kolay yoksa ABD’de mi? Burada ne gibi zorluklar yaşıyorsunuz?
Türkiye’de işaret dilini kullanmak daha zor. ABD’deki işaret dili daha kolay oldu. Burada hiç bir zorluk yaşamıyorum devleti ve insanları daha anlayışlı, daha cana yakın ve daha çok yardımsever.
ABD’de çok fazla Giresunlu var sizde onlardan birisisiniz…
Benim bulunduğum yerde Giresun, Yağlıdereli çok fazla. Burada epey akrabalarım ve arkadaşlarım var. Bizde şehir ayrımı yok hepimiz dostuz.
Amerikalı arkadaşlarınıza Yağlıdere’yi işaret diliyle anlattığınız bir klip çektiniz. Bundan bahsedebilir misiniz?
Evet anlattım. Çocukluğumun geçtiği yerleri ve güzel memleketimi tanıtıp görmelerini istedim. Çok beğendiler klibi ve gidip görmek istediklerini söylediler. Bu durum özellikle Amerikalı çalışanlarımız ve komşularımızın dikkatini çekiyor. Tatile memleketime geldiğim zaman, işaret diliyle klip çekerek memleketimizin tanıtılmasına katkıda bulunmak istedim. Özellikle Amerikalı ve İspanyolların çok dikkatini çekti. Memleketimizi çok beğendiklerini söylediler. Gelip görmek için ziyaret yapmayı planlıyorlar. Bizlere Yağlıdere’ye nasıl gidildiğini ve doğal özellikleri hakkında bilgilendirme yapmamızı bile istediler. Bizler de anlattık. Doğduğum büyüdüğüm ilçemin iyi şekilde anılması bizleri mutlu ediyor.
ABD’de unutamadığınız komik farklı bir anınız var mı?
Benim gibi sağır ve dilsiz bir tane okul arkadaşım vardı adı Ayhan, çok sevdiğim bir dostumdu. Kendisi rahmetli oldu. Onunla beraber Florida eyaletine ailemize haber vermeden gitmiştik… O gün benim hiç unutamayacağım bir gündü.
25 yıldır Connecticut’ta pizza işindesiniz nasıl başladınız nerelerde çalıştınız? Şimdi çalıştığınız restoran sizin mi?
13 yaşından beri pizzacıda çalışıyorum. Babamın açmış olduğu pizza ve restorantta ailecek çalışıyoruz. Ama babam rahatsız olduğu için çalışamıyor artık ve bu yüzden bana devretti. Bütün işleri ben takip ediyorum.
İletişimde sorunlar yaşıyor musunuz?
Zaman zaman yaşıyorum tabiki de ama bir şekilde hallediyoruz.
Teknolojinin gelişmesi işinize nasıl yaradı?
Şimdi Türkiye’deki eş dostlarla görüntülü çok rahat anlaşabiliyorsunuz. Teknoloji bence herkesin işine yaradı. Tabiki benimde işimi çok kolaylaştırdı. Görüntülü konuşma özelliğiyle işaret diliyle anlaşabiliyoruz.
Neden pizza işindesiniz başka yatırımlar yapmayı düşündünüz mü?
Amerika’ya geldik geleli bu işi yaptığımız için bir meslek haline geldi ve alıştık artık. Biz kendi yağımızda kavrulan insanlarız. Başka bir iş yapmak için maddiyat da önemli.
ABD’de yaşayan başka sağır ve dilsiz Türkler ile tanışıyor musunuz? Ortak bir şey yapıyor musunuz?
Evet tanışıyoruz. Arkadaşlarım bir kaç saatlik yerde oturduğu için ve ben çalıştığım için çok az bir araya geliyoruz ama telefonda mutlaka görüşüyoruz.
Son söz sizin..
Öncelikle bana röportaj hakkını sunduğunuz için çok teşekkür ederim. Benim gibi sağır ve dilsiz insanlara söz hakkı vermeniz çok kıymetli. ABD’de bize verilen imkanların Türkiye’mizde olmasını çok isterim. Türkiye’de zorluk yaşamak istemiyorum. Bizim gibi engeli olan insanlara yardımıcı olmalarını, hor görmemelerini ve saygılı olmalarını istiyorum. Bir doktora gidildiğinde veya devlet işleri olduğunda bizler için tercümanlar olması işimizi çok kolaylaştırır. Amerika’da yaşayan Türklere de; çocuklarnınıza sahip çıkın ve kötü alışkanlık edinmemelerini sağlayın demek istiyorum. Çocuklarınızın kafasını meşgul edecek spor aktivitelerine yönlendirmek önemli. Engeli olan, olmayan insanlar hepimiz aynıyız. Sizin aracılığınızla herkese selam olsun.
